Ωτοπλαστική είναι κάθε αισθητική επέμβαση που αποσκοπεί να διορθώσει οποιαδήποτε εκ γενετής ανωμαλία ή επίκτητη βλάβη του πτερυγίου του αυτιού (έξω ους). Η πιο συχνή ωτοπλαστική επέμβαση είναι η πλαστική διόρθωσης πεταχτών αυτιών (αφεστώτων ώτων), που όταν αυτή πραγματοποιείται σωστά, μπορεί να δημιουργήσει τέλειο αποτέλεσμα.
ΩΤΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ 2022: μέρος των κειμένων αυτής της ιστοσελίδας περιέχονται στο βιβλίο του Dr. med. B. Παυλιδέλη ΡΙΝΟΠΛΑΣΤΙΚΗ - ΩΤΟΠΛΑΣΤΙΚΗ, αντίτυπο του οποίου έχει κατατεθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος και φέρει αριθμό διεθνούς αριθμοδότησης.
Χρήσιμες πληροφορίες:
Άλλες ωτοπλαστικές επεμβάσεις, που όμως δεν είναι τόσο συνηθισμένες, αλλά προσφέρουν επίσης θεαματικά αποτελέσματα, είναι η σμίκρυνση μεγάλων αυτιών (μειωτική ωτοπλαστική), η αποκατάσταση απλασίας του πτερυγίου του αυτιού κ.α.
Η πιο συχνή ωτοπλαστική επέμβαση είναι η πλαστική διόρθωσης πεταχτών αυτιών (αφεστώτων ώτων). Όταν αυτή πραγματοποιείται σωστά, δημιουργεί τέλειο αποτέλεσμα.
Ωτοπλαστική: Το αισθητικό αποτέλεσμα παραμένει για όλη τη ζωή αναλλοίωτα. Τα αυτιά δεν αλλάζουν ποτέ πια θέση.
ΠΡΙΝ: 2004, 6 ετών - META: 2016, 18 ετών.
Πεταχτά αυτιά παρατηρούνται σε όλες τις ηλικίες, σε άνδρες, σε γυναίκες και σε παιδιά. H εγχείρηση ωτοπλαστικής - η πλαστική διόρθωση πεταχτών αυτιών - αποσκοπεί στο να διορθώσει τα πεταχτά αυτιά, δηλαδή τα αυτιά που προεξέχουν από το κεφάλι περισσότερο από το φυσιολογικό. Αποτελεί την πιο συχνή ωτοπλαστική επέμβαση.
Tα μεγάλα και πεταχτά αυτιά προαναγγέλλουν μακροζωΐα, λέει μία Γερμανική λαϊκή παροιμία. Tα αυτιά μάς φέρνουν στον πανέμορφο κόσμο των ήχων και επιτρέπουν να νιώσουμε και να απολαύσουμε στερεοφωνικά την ομιλία και τη μουσική. Tα άτομα όμως, τα οποία εμφανίζουν αφεστώτα ώτα (πεταχτά αυτιά) ή κάποια άλλη δυσμορφία των αυτιών τους, δίνουν, συνειδητά, ιδιαίτερη σημασία στο εξωτερικό τμήμα του οργάνου της ακοής τους, νιώθουν μειονεκτικά, υποφέρουν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να καλύψουν την αισθητική αυτή ατέλειά τους.
Tέσσερις στους δέκα χειρουργημένους για πεταχτά αυτιά είναι παιδιά σχολικής ηλικίας.
Mε το σχηματισμό ανθέλικας, το πτερύγιο παύει πλέον να αφίσταται και το αυτί παίρνει την κανονική του μορφή και θέση (πλαστική της ανθέλικας).
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς ακριβώς είναι τα αυτιά τους, επειδή αυτά βρίσκονται σε τέτοια οπτική γωνία, που κάνει δύσκολη την παρατήρησή τους στον καθρέφτη. Επίσης δεν παρατήρησαν ποτέ ότι το αριστερό και το δεξί αυτί μοιάζουν μεν σαν αδέλφια, αλλά σχεδόν ποτέ σαν δίδυμα. Κάθε ανθρώπινο αυτί, είναι στο σχήμα του απολύτως μοναδικό, όπως ακριβώς και τα δακτυλικά αποτυπώματα.
Tα αφεστώτα ώτα (πεταχτά αυτιά) είναι μία αιτία για συνεχές περιγέλασμα των άτυχων παιδιών, τα οποία γεννιούνται με αυτή τη δυσμορφία, αλλά και μια “ανορθογραφία” στο πρόσωπο ενός ενήλικα. Ποιος δεν έχει ακούσει τα ενοχλητικά πειράγματα πώς τα βγάζεις πέρα, όταν φυσάει αέρας ή μάζεψε τις προπέλες σου ή ακόμα τους χαρακτηρισμούς κρεμαστά αυτιά, τάσια ζυγαριάς κλπ.
H παρουσία αφεστώτων ώτων είναι συνήθως υπόθεση κληρονομική και διαπιστώνονται αμέσως κατά τη γέννηση του παιδιού. Το 5% των παιδιών, τα οποία γεννιούνται σε όλο τον κόσμο, γεννιούνται με πεταχτά αυτιά, ανεξάρτητα από φυλή ή γεωγραφική περιοχή της γης.
Ωτοπλαστική: διόρθωση πεταχτών αυτιών
Απόλυτη συμμετρία και προσαρμογή και των δύο πτερυγίων ως προς την κεφαλή και ανάδειξη των ωραίων χαρακτηριστικών του προσώπου.
Τα πεταχτά αυτιά είναι η συνηθέστερη δυσμορφία των πτερυγίων του αυτιού. H φυσιολογική θέση του πτερυγίου ωτός, ως προς το κεφάλι, δημιουργεί μία γωνία περίπου 20°, η οποία στις γυναίκες μπορεί να είναι και λίγο μικρότερη. Αυτό δε χρειάζεται να μετρηθεί. Ένα πτερύγιο που αφίσταται (πετάει) μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί κανείς με μία απλή ματιά.
Eίναι σοφό, ένα παιδί με πεταχτά αυτιά να χειρουργηθεί πριν πάει στο δημοτικό σχολείο, με τη συμπλήρωση των 6 ετών.
Εναρμόνιση θέσης δεξιού πτερυγίου, σύμφωνα με το φυσιολογικό αριστερό πτερύγιο. Εμφανής η δημιουργία ανθέλικας στο δεξί πτερύγιο.
Tο εκ γενετής σχήμα των πτερυγίων, καθώς και η θέση τους, δεν αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Μόνο το μέγεθος του πτερυγίου μεγαλώνει. Τα παιδιά αποκτούν σχεδόν το μέγεθος αυτιού ενός ενήλικα, ήδη στην ηλικία των 6 ετών. Tο μέγεθος αυτό διατηρείται σταθερό στα περισσότερα άτομα, για όλη την υπόλοιπη ζωή. Σε ορισμένα άτομα της τρίτης ηλικίας είναι δυνατόν να εμφανισθεί και νέα αύξηση του αυτιού. Aυτή αποδίδεται στην εμφάνιση κάποιων αυξητικών ορμονών στον οργανισμό, πράγμα το οποίο συνήθως δημιουργεί παράλληλα αύξηση και της μύτης.
Τις πιο πολλές φορές και τα δύο αυτιά αφίστανται το ίδιο, όμως δεν είναι σπάνιο να αφίσταται το ένα αυτί περισσότερο από το άλλο. Επίσης, καμιά φορά, αφίσταται μόνο το ένα από τα δύο. Ένα τέτοιο “πέταγμα” δεν είναι σ' όλα τα άτομα το ίδιο. Άλλοτε παρατηρείται ελάχιστη απόκλιση αυτιών και άλλοτε υπερβολική, μέχρι και κάθετου προσανατολισμού ως προς το κεφάλι.
Ορισμένες εκ γενετής μικρές ανωμαλίες θέσεως και μορφής του πτερυγίου του αυτιού (π.χ. τσαλάκωμα), διορθώνονται από μόνες τους ικανοποιητικά με την ανάπτυξη του νεογνού. Aν όμως το νεογέννητο έχει πράγματι ευδιάκριτα αφεστώτα ώτα, τότε η υπομονή, ώστε με το χρόνο να γίνουν τα αυτιά από μόνα τους αρμονικά και πιο όμορφα και να μην πετάνε, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.
Ωτοπλαστική επέμβαση για την αποκατάσταση του εκ γενετής ελλείποντος πτερυγίου του αυτιού (απλασία πτερυγίου, μικρωτία, ανωτία, αγενεσία αυτιού).
Κατάλληλη ηλικία για την ανάπλαση πτερυγίου ωτός είναι από 8 - 10 ετών και μετά.
Το πτερύγιο του αυτιού είναι το πρώτο ανθρώπινο όργανο, το οποίο πολύ γρήγορα ολοκληρώνεται και σταθεροποιείται ως προς το μέγεθος και σχήμα του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παράξενα σχήματα αυτιών στα παιδιά είναι ιδιαίτερα ορατά, αφού από πολύ νωρίς είναι ευδιάκριτες όλες οι δυσμορφίες σχήματος και θέσεως του πτερυγίου και παραμένουν ευδιάκριτες σε όλη τη ζωή, εάν δεν διορθωθούν σωστά με ωτοπλαστική.
Επίπονες και μακροχρόνιες προσπάθειες, κυρίως των γονέων, να περιδένουν τα αυτιά με ελαστικό επίδεσμο, να τα κολλούν με λευκοπλάστ πάνω στο κεφάλι, να επιβάλλουν στο παιδί να κοιμάται άλλοτε πάνω στο ένα αυτί και άλλοτε πάνω στο άλλο, καθώς και πολλά άλλα μέτρα για να διορθωθούν τα αυτιά από μόνα τους, δεν φέρνουν το παραμικρό αποτέλεσμα. Δυστυχώς έτσι, μόνο ταλαιπωρούν το παιδί και το τραυματίζουν ψυχικά και σωματικά περισσότερο, αφού αμέσως μετά την άρση της πίεσης επανέρχεται το αυτί στην αρχική του, εκ γενετής, μη φυσιολογική θέση.
Αφεστώτα ώτα σημαίνει πεταχτά και υπερβολικά προεξέχοντα από το κεφάλι αυτιά.
Η κύρια αιτία εμφάνισης πεταχτών αυτιών (96%) είναι η έλλειψη της ανθέλικας στο πτερύγιο του αυτιού και μόνο η ενδεδειγμένη και επιτυχημένη πλαστική εγχείρηση πεταχτών αυτιών μπορεί να τα διορθώσει.
Κύρια αιτία εμφάνισης πεταχτών αυτιών, είναι είτε η παντελής έλλειψη ανθέλικας στο πτερύγιο του αυτιού, είτε ύπαρξη μιας υπερβολικά μεγάλης κόγχης του πτερυγίου. Και στις δύο περιπτώσεις, μόνο η ενδεδειγμένη και επιτυχημένη πλαστική εγχείρηση αφεστώτων ώτων μπορεί να τα διορθώσει. Σκοπός λοιπόν αυτής της ωτοπλαστικής (πλαστική αυτιών) είναι να δημιουργηθεί χειρουργικά η ανθέλικα του αυτιού, όταν αυτή απουσιάζει εκ γενετής ή στην άλλη περίπτωση της παρουσίας υπερτροφικής κόγχης στο πτερύγιο, να πραγματοποιηθεί ελάττωση του μεγέθους της κόγχης, με τεχνική αφαίρεσης τμήματος χόνδρου της κόγχης. Mε το σχηματισμό ανθέλικας, ή με σμίκρυνση της κόγχης, παύει πλέον το πτερύγιο να υφίσταται και το αυτί παίρνει την κανονική του μορφή και θέση ως προς το κεφάλι. Πόνος στην ωτοπλαστική δεν παρατηρείται, ούτε κατά τη διάρκειά της επέμβασης, ούτε μετεγχειρητικά.
Υπάρχουν πολλές χειρουργικές τεχνικές, για τη διόρθωση των αφεστώτων ώτων, ανάλογα με την αιτία που τα προκαλεί. Συνηθέστερες είναι, η δημιουργία νέας ανθέλικας και η ελάττωση της υπερτροφικής κόγχης.
Καμιά φορά (2%), η εντύπωση ότι κάποιος έχει πεταχτά αυτιά, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη αφεστώτος (πεταχτού) λοβίου, ενός ή και των δύο πτερυγίων. Η διόρθωση της ατέλειας αυτής απαιτεί ειδική χειρουργική αντιμετώπιση και αποσκοπεί στο να φέρει τα λοβία πλησιέστερα στο κεφάλι. Κατά κανόνα πρόκειται για εύκολη διόρθωση, επειδή το λοβίο δεν εμπεριέχει χόνδρο και επιτυγχάνεται με αφαίρεση δέρματος και τοποθέτηση απορροφήσιμου εσωτερικού ράμματος.
“Τέχνη και Τεχνικές στις Ωτοπλαστικές”.
Διαφάνεια από την ομιλία του Dr. med. B. Παυλιδέλη, που παρουσίασε στα πλαίσια του μετεκπαιδευτικού προγράμματος της Α΄ ΩΡΛ Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Αμφιθέατρο του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, Μάιος 2016.
Πολλοί άνθρωποι δεν αισθάνονται ψυχολογικά επηρεασμένοι από αυτή την κατάσταση και επομένως δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να χειρουργηθούν για ωτοπλαστική, τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία η θέση, η μορφή και το σχήμα του πτερυγίου δεν επηρεάζουν καθόλου την ακοή. Εξάλλου τέτοιες αθώες για τη σωματική υγεία του ατόμου δυσμορφίες, κρύβονται σχεδόν πάντα έντεχνα από τους ενήλικες, με την κατάλληλη κόμμωση, εκτός αν κάποιος δε θέλει να απαρνηθεί τη μόδα, όταν αυτή απαιτεί κοντά κουρεμένα μαλλιά ή χτενισμένα ψηλά. Aν όμως η δυσμορφία είναι τέτοιου βαθμού και αισθάνεται ότι αυτή δρα αρνητικά στην εμφάνιση ή την ψυχική του γαλήνη, πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αποφασίσει να χειρουργηθεί. Εξάλλου, πόνος στην ωτοπλαστική δεν παρατηρείται, ούτε κατά τη διάρκειά της επέμβασης, ούτε μετεγχειρητικά. Προληπτικά, εάν χρειαστεί συνιστάται η λήψη αναλγητικών ( όχι ασπιρίνη) και χορηγείται κατάλληλη αντιβίωση.
Tις πιο πολλές φορές και τα δύο αυτιά αφίστανται το ίδιο, όμως δεν είναι σπάνιο να αφίσταται το ένα περισσότερο από το άλλο ή ακόμη μόνο το ένα από τα δύο.
Καμιά φορά, η εντύπωση ότι κάποιος έχει πεταχτά αυτιά, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη αφεστώτων (πεταχτών) λοβίων του πτερυγίου, των οποίων η διόρθωση της ατέλειας αυτής απαιτεί απλή χειρουργική τεχνική.
Τέσσερις στους δέκα χειρουργημένους για πεταχτά αυτιά είναι παιδιά σχολικής ηλικίας. Είναι επίσης πολύ συνηθισμένη πλαστική επέμβαση στους ενήλικες άνδρες. Οι γυναίκες αποφασίζουν σχετικά δυσκολότερα και συνήθως σε μεγαλύτερη ηλικία, αφού πρώτα βαρεθούν να σκεπάζουν για χρόνια τα πεταχτά αυτιά με τα μακριά μαλλιά τους. Tα μικρά παιδιά συνήθως δεν τα απασχολεί το πρόβλημα, ούτε είναι ευερέθιστα εξαιτίας των αυτιών τους. Tο παιδί αντιλαμβάνεται ότι με τα αυτιά του κάτι δεν πηγαίνει καλά, όταν για πρώτη φορά οι συνομήλικοι ή συμμαθητές του αρχίσουν να το κοροϊδεύουν γι' αυτά (bullying).
Αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη και υγεία του παιδιού, που θα το συνοδεύει και στην ενήλικη ζωή του. Οι γονείς πράττουν το σωστό για το παιδί τους, όταν δεν αφήσουν από την αρχή να δημιουργηθεί σ' αυτό, το αίσθημα της κατωτερότητας και του μη φυσιολογικού ατόμου. Είναι σοφό επομένως, ένα παιδί με πεταχτά αυτιά να χειρουργηθεί για ωτοπλαστική, πριν πάει στο δημοτικό σχολείο, με τη συμπλήρωση των 6 ετών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η επέμβαση ωτοπλαστικής δεν μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε φάση της ενήλικης ζωής. Όμως αργότερα η εγχείρηση είναι συνήθως συνδεδεμένη με περισσότερη ψυχολογική επιβάρυνση, επειδή έφηβοι και ενήλικες ενοχλούνται περισσότερο από τη δυσμορφία αυτή και εκλαμβάνουν πιο συνειδητά την όλη διαδικασία της επέμβασης.
Video: Για ωτοπλαστική μίλησε ο Dr. med. B. Παυλιδέλης, καλεσμένος στην εκπομπή "Έρρωσο... Να είσαι γερός", ΣΚΑI Τ.V.
Διαπιστώνεται ότι η βιβλιογραφία αναφέρει περισσότερες από 100 διαφορετικές τεχνικές ωτοπλαστικής για τη διόρθωση πεταχτών αυτιών.
Η συμβολή του Dr. med. B. Παυλιδέλη όσον αφορά την εξέλιξη και μετάδοση νέων τεχνικών ωτοπλαστικής, αναγνωρίζεται από τους συναδέλφους του, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, με την συνεχή παρουσία του στα ευρωπαϊκά, διεθνή συνέδρια του κλάδου της Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου.
Ο Dr. med. B. Παυλιδέλης είναι ιδρυτής της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου (1998) και εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου (E.A.F.P.S.).
Ωτοπλαστική 2022: Ο Dr. med. B. Παυλιδέλης, ομιλητής στο Συνέδριο της Πανελλήνιας ΩΡΛ Εταιρείας, Θεσσαλονίκη
Ωτοπλαστική: Νέες Τεχνικές του Dr. med. B. Παυλιδέλη στην Ωτοπλαστική - Advanced otoplasty
Ομιλία του Dr. med. B. Παυλιδέλη στην Ιθάκη, για την ανάπτυξη Ιατρικού Τουρισμού στην Ελλάδα: Η ομιλία σε Video.
3η ΕΚΔΗΛΩΣΗ OPEN DAY ΓΙΑ ΡΙΝΟΠΛΑΣΤΙΚΗ - ΩΤΟΠΛΑΣΤΙΚΗ
Ωτοπλαστική: η ομιλία του Dr. med. B. Παυλιδέλη στο 23ο Πανελλήνιο ΩΡΛ Σεμινάριο, Βόλος 2016